In de documentaire Cow van Andrea Arnold gaat het over het korte, overvolle leven van een melkkoe. De meeste koeien halen hun vijfde verjaardag niet, maar in 2013 stuitte ik op een koe die pas op haar achttiende naar het abattoir ging. Ze heette Molle Pleun en het was een koe van het Gasconne ras. Ze kreeg haar kalveren in de vrije natuur bij het biodynamische landbouwbedrijf van Jos Jeuken, waar ze de rol van bemester vervulde. Uiteindelijk liet haar gebit haar in de steek: de tanden waren zodanig afgesleten dat ze niet meer goed kon grazen. Zo belandde ze bij de slachterij van Jan Voordouw, die zijn slachtvee graag een week eerder op stal heeft zodat de dieren gewend zijn aan elkaar en de stem van de slachter. Daardoor betreedt Molle Pleun in alle rust het slachthuis.

Na weken rijpen wordt haar vlees uitgebeend door slager Henk Otten van Lindenhoff en in de keuken verwerkt door Geert Burema, die samen met boer Dirco te Voortwis de initiatiefnemer van dit scenario was.